Ogladałam wczoraj. Film jest fantastyczny. Straszny i tajemniczy. Najfajniesze są te dusze. Najlepsza była ta naga dziewczyna z nożem. Zaskakująca muzyka, tajemnicza no i oczywiscie ten niezwykle przyjazny wujek, który z dobrego serca daje w spadku dom pewnej pokrzywdzonej przez los rodzince. Na początku to wszystko wydaje się snem. No bo przychodzi sobie facet, zaprowadza do wielkiego, niesamowicie pięknego domu ( nie licząc tajemnicy, która jest w nim ukryta) rodzinkę gnieżdżącą się w malutkiej kawalerce i proponuje mieszkanko od zaraz i do tego bez podatków. Któżby na to nie poszedł? Ale powoli piękny sen zamienia się w koszmar. Nawet nie zdążyli sobie pożądnie pomieszkać, a tu z piwnicy wychodzą sobie duszki, które niestety nie są dobre. Wręcz przeciwnie. Za życia się nacierpiały, więc niby dlaczego miałby nie odwdzięczyć się za to przypadkowym, boguducha winnym i niestety chronionym tylko przez jakąś niepewną szybkę z zaklęciami po łacinie ludziach. Zmierzam do tego że film jest fascynujący i choć zabrakło mi czterech lat do ograniczenia wiekowego to jednak nie żałuje i polecam to nawet osobą trochę młodszym. Można się tylko trochę przestraszyć, więc zalecam oglądać "Trzynaście duchów" w towarzystwie jakiejkolwiek osoby i niech to będzie w godzinach rannych bądź popołudniowych. Nikt (tak mi sie wydaje) się nie zawiedzie...