Dla mnie ten film to przed wszystkim aktorski pojedynek na najwyższym poziomie toczony przez Tony Shalhouba i F. Murray Abrahama ich kreacje to zdecydowanie najsilniejsza strona tego filmu. Są po prostu wyśmienici. Dobrze też wypadł Matthew Lillard to chyba jego najlepsza rola on czasu Krzyku, ten facet naprawdę sprawdza się w horrorach. Nie spodobała mi się natomiast postać niani, miała ona wprowadzać trochę humoru do obrazu Becka, ale niezbyt jej się to udało była raczej bardziej denerwująca niż rozluźniająca.

Jakoś nie specjalnie straszny wydał mi się ten film. Może dlatego, że reżyser złamał kilka zasad, bez których nie może powstać dobry film grozy. Weźmy choćby zdjęcia i montaż, nie można budować napięcia robiąc film zmontowany jak "Za linią wroga" ujęcia powinny być długie wprowadzać grozę, sprawić, że czulibyśmy się jak bohater przemierzający korytarz, który zdaje się jakby nie miał końca, a tu ujęcie na hol, zaraz na dzieciaka, potem zupełnie inna część domu i znowu hol, dzieciak, bociany na niebie itp. To nie jest Zabójcza broń, po co komu taka akcja w horrorze tu ma być groźnie a nie szybko. Następnym błędem było ukazanie duchów już na samym początku przez to żaden nie wydał mi się straszny, a potem jeszcze ich wyliczanie. Nie lepiej by było jakby o każdy z tych upiorów pokazywany był stopniowo, co jakiś czas na przykład od połowy filmu. Ciekawiej by pewnie było gdybyśmy nie widzieli stworzenia ciągnącego córkę Artura, Craven w swoim Koszmarze pokazał, że takie rozwiązanie jest o niebo lepsze na początek filmu, bo przecież najbardziej boimy się tego czego nie rozumiemy i nie widzimy.

Kretyński też wydał mi się motyw dwóch obrońców praw puchów, którzy chcieli uwolnić duchy, bo to przecież żywe istoty. Cholera przecież to nie był Casper i jego wujowie tylko jacyś psychopaci, co mordowali ludzi. Czego niby mają być na wolności niech ich ten Cyrus wyłapie i pozamyka mniejsza z tym, jakie kierowały nim powody tego nie mogliśmy wtedy wiedzieć, ale skoro złapał od zjawę, która umówiła na spotkanie z Charonem 30 osób to raczej należą mu się podziękowania.

Tak, więc reasumując jak no horror to 13 Duchów w ogóle nie straszy. Można ten film zobaczyć tylko ze względu na świetne aktorstwo i silikonową panią duch.